محسن نوبخت؛ محمد عظیمی؛ امین همایونی دمیرچی
چکیده
بررسی آرا و اندیشه‌های بزرگانی چون بوردیو، فوکو و هابرماس حاکی از این است که ما در عصر زبانی زندگی می‌کنیم. از این‌رو پرسش‌های مربوط به زبان و قدرت بیش از پیش در سیاست و حوزه عمومی مطرح می‌شود اما کمتر مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به این مسئله هدف این پژوهش تحلیل انتقادی استعاره سیاست‌گذاری و اجرای سیاست و ارائه استعاره‌های ...
بیشتر
بررسی آرا و اندیشه‌های بزرگانی چون بوردیو، فوکو و هابرماس حاکی از این است که ما در عصر زبانی زندگی می‌کنیم. از این‌رو پرسش‌های مربوط به زبان و قدرت بیش از پیش در سیاست و حوزه عمومی مطرح می‌شود اما کمتر مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به این مسئله هدف این پژوهش تحلیل انتقادی استعاره سیاست‌گذاری و اجرای سیاست و ارائه استعاره‌های بدیل برای آنها است. برای رسیدن به این هدف از روش تحلیل انتقادی استعاره استفاده شد. در این روش استعاره در سه گام مورد تشخیص، تفسیر و تبیین قرار گرفت. یافتهها نشان میدهد استعاره سیاست‌گذاری و اجرای سیاست، استعارهای متعارف و زایا است. از این رو مفاهیم «مصوبه»، «ابلاغ»، «دستور»، «اجرا»، «مأموریت»، «گزارش» و... نشأت گرفته از استعارهزایایی «سیاست‌گذاری و اجرای سیاست» است که نظام شناختی کنشگران را تحت تاثیر قرار داده و آنها را از کنشگری باز میدارد. نتایج نشان میدهد استعاره سیاست‌گذاری و اجرای سیاست بصورت غیرمستقیم و پنهانی برای کنشگران ارزشگذاری و آنها را اقناع و ترغیب به بازیگری میکند. از این‌رو استعاره بدیل توسعه و وضع سیاست ارائه شد. وضع سیاست نظریهای است که در سال 2012 توسط بال و همکارانش به تایید رسیده است.
